Vandaag gaat onze 6de etappe in van de West Highland Way. We lopen van Bridge of Orchy naar Glencoe Mountain Resort. Het is een dag vol nieuwe ontmoetingen, vervelende insecten, de mooiste bergen die ik ooit heb gezien en een avond vol Schotse live muziek. 

Route informatie

Beginpunt: Bridge of Orchy

Eindpunt: Glencoe Mountain Resort of Kingshouse

Overnachting: Bij Kingshouse waar een je een hostel en hotel hebt en bij Glencoe Mountain Resort.

Wildkamperen: Langs deze route mag je overal wildkamperen en bij Kingshouse heb je een wildkampeerplek.

Moeilijkheidsgraad: Je begint met een flinke klim naar boven. Er is verder weinig schaduw.

Lunchen: Simpele lunch bij Inveroran Hotel op de trail. Voor de rest kun je nergens iets verkrijgen, dus neem genoeg zelf mee.

Water: Neem 2.3 liter water mee want na Inveroran Hotel geen mogelijkheid tot bijvullen van water behalve in de beekjes, waarbij je het water moet filteren. 

Goedemorgen klim

Zoals we al een beetje gewend zijn, weten we ook weer vandaag dat er een aantal klimmen op het programma staan. De eerste is gelijk de heftigste. We zijn Bridge of Orchy nog niet eens uit en we mogen gelijk. Zelf ben ik nooit op mijn best als ik vroeg in ochtend moet klimmen. Ik merk dat deze zwaar is en ik vloek onderweg een paar keer. Als we natuurlijk eenmaal weer bovenaan komen, is al dat gevloek weer weg. Verdwenen met de wind en de zweetdruppels. Want wat is het weer warm.

Lees verder onder de foto’s…

Snelle stop bij Inveroran Hotel

Na 7 kilometer komen we al bij de eerste en enige stop op deze etappe. We besluiten even een koud drankje te nemen en ons zelf voor te bereiden op het laatste grote stuk richting Glencou. Het is een leuk klein hotelletje waar je ook zou kunnen slapen als je de West Highland Way loopt. Hier hangt dan wel weer een prijskaartje aan vast. Als we 30 minuten hebben gezetten, vullen we onze waterflessen en zak en gaan we verder.

De meeste verschrikkelijk etappe ever

Echt…wat was dit verschrikkelijk. Je vraagt je nu vast en zeker af waar ik het over heb. Nou dat zal ik je is vertellen. Je kent het wel. Van die vieze kleine grijze insecten, die op je lijft gaan zitten en je gemeen prikken omdat ze dat leuk vinden (en bloed willen). Nou dat! Echt we konden niet eens even stoppen of we werden letterlijk aangevallen. We liepen ook een stuk sneller dan normaal en wapperde met onze armen alle kanten op. Het was nogmaals verschrikkelijk.

Lees verder onder de foto’s…

Halver wegen besloot ik mijn netje op te doen en mijn vest aan te doen. Dat hielp enigszins en kon redelijk normaal lopen. Wel heb ik er denk ik over de 50 doodgeslagen (sorry) maar het was anders niet te doen en was ik helemaal lek geprikt geweest. Foto’s maken lukte soms en dan ook héél snel. Gelukkig zijn we één keer kunnen stoppen maar ook dit was niet echt handig. Maar onze lichamen moesten even rusten dus deden we dat maar met het risico dat we wat bulten als souvenir kregen.

Glencoe mountains inzicht

Na een aantal uur verschrikkelijk wandelen zien we eindelijk onze afdaling richting de bergen van Glencoe (waar we niet over heen hoeven). We zijn opgelucht want ook de horzels blijven achter ons. Eindelijk vrij! We zetten het afdalen in en zien steeds meer van de prachtige bergen van Glencoe. Wat een uitzicht en wat een hoge bergen. WAUW!

Als we eenmaal bij ons eindpunt aankomen zien we Glencoe Mountain Resort waar we een taxi of bus kunnen nemen naar mijn hostel (13 km verderop). Mijn wandelmaatje blijft met haar tentje achter bij dit Resort.

Geen bus of taxi naar Glencoe of toch geluk

Misschien is het geluk bij een ongeluk. Aangekomen bij het resort rijden er op dat moment geen bussen meer. De eerste pas over 3 uur. Ook de taxi’s zijn alleen maar op voorhand te reserveren. Shit! Wat nu. Dus ik vraag netjes maar toch brutaal aan twee taxi diensten of ik mee mag rijden. Wel gewoon betalen wil ik maar helaas heeft er eentje geen plek meer en de andere heeft wel plek maar wilt mij niet meenemen. Dus zit er niks anders op dan wachten op de bus.

Maar…dan 1 uur later staat net nadat ik mijn broodje naar binnen heb gewerkt, de meneer van de taxi naast mij. Hij kijkt mij aan en vraagt of ik net dat meisje was wat aan hem vroeg of ze mee kon. Ja, dat ben ik en stel me voor. Hij stelt voor dat ik in zijn taxi stap en dat hij mij naar mijn hostel brengt. Hij vond het zo rot voor mij.

Op naar het prachtige Glencoe met Richard

Richard…wat een aardig man. Echt! Mijn instinkt leek Richard te vertrouwen dus ik sprong in het diepe. We stapte in en begonnen te kletsen. Na ongeveer 5 minuten zag ik echt het mooiste wat ik tot nu toe ooit in mijn leven heb gezien. Kippenvel letterlijk over heel mijn lichaam. Enige wat ik uit kon spreken was WAUW! En dat wel 100 keer. De foto’s kunnen het eigenlijk niet eens beschrijven. Zien met eigen ogen.

We reden Glencoe in en de bergen sluiten de weg in. Overal steken ze omhoog. Nog nooit heb ik dit gevoel mogen ervaren. Richard benoemd dat hij van mijn reactie kippenvel krijgt en dat dit ook de reden voor hem was om mij weg te brengen. Want ik mocht hem niks betalen (deed ik achteraf toch). Hij besloot om te stoppen op één van de mooiste plekjes op deze route (zie foto hier onder en oordeel zelf).

We blijven hier uiteindelijk nog 20 minuten staan en rijden daarna richting het dorpje Glencoe waar ik netjes word afzet bij mij hostel. We wisselen FB uit en hopen elkaar nog is terug te zien.

Schotse live muziek – een avond om nooit te vergeten

Als je dan toch in Schotland bent dan moet je een avond vol Schotse live muziek meemaken. Dat gebeurde er ook deze avond. Toen ik in mijn hostel aankwam leerde ik gelijk een Belgische meisje en twee Schotse mannen kennen. Later besloten we met z’n alle naar een pub te gaan om daar de avond door te brengen.

De pub was op 15 minuten lopen van ons hostel. Samen met het Belgisch meisje ben ik eerst gaan eten. Buiken moeten ook gevuld worden. Wel typisch hier om te zien is dat je je eten moet bestellen aan de bar waar de rij voor het eten heel lang is. Na ongeveer 35 minuten hadden we eindelijk besteld en kwam 45 minuten later ons eten.

Later op de avond zijn we naar de andere ruimte gegaan waar een band geweldige live muziek aan het maken was. Mijn lichaam was moe, mijn hoofd was moe maar dit maakte alles weer vol energie. Was een prachtige muziek. Een heerlijkheid. We namen alle een biertje en trokken hier nog zo’n 3 uur door. Om 23.00 uur was het dan eindelijk tijd om richting mijn bed te gaan.

Wat een top dag uiteindelijk

Het was een dag met diepe dalen en hoge pieken. Wat zijn trouwens de Schotse mensen aardig en leuk. Heb echt zoveel lol gehad en mooie nieuwe dingen geleerd. Morgen staat een van de pittigste klimmen op de programma en dat is Devils Staircase. Hopelijk op een beetje een goede nachtrust.

Meer lezen over de West Highland Way:

• Lees hier hoe ik mij heb voorbereid op mijn reis door Schotland met de “klaar voor vertrek tag“.
• Wandeldag 1: van Milngavie naar Drymen
• Wandeldag 2: van Drymen naar Sallochy Campsite
• Wandeldag 3: van Sallochy Campsite naar Inversnaid
• Wandeldag 4: van Inversnaid naar Crianlarich
• Wandeldag 5: van Crianlarich naar Bridge of Orchy
• Wandeldag 6: van Bridge of Orchy naar Glencou Mountain resort